ไดอะแฟรมแม่เหล็กไฟฟ้า (EMD) ออกแบบมาให้ทำงานร่วมกับระบบเมาท์เลนส์อิเล็กทรอนิกส์ได้อย่างเต็มรูปแบบเพื่อให้คุณสามารถควบคุมรูรับแสงดิจิทัลได้แม่นยำยิ่งขึ้น EMD ประกอบด้วยชุดม่านรูรับแสงและ Stepping Motor ที่สามารถโค้งงอได้ ในกล้องทั่วไป ม่านรูรับแสงจะเปิดปิดด้วยก้านแบบกลไกที่อยู่ภายในตัวกล้อง แต่ระบบใหม่นี้จะให้การควบคุมที่แม่นยำกว่ามาก คุณสามารถเปลี่ยนค่ารูรับแสงได้ด้วยวงแหวนอิเล็กทรอนิกส์บนตัวกล้อง EOS หรือโดยการส่งกระแสไฟฟ้าเพื่อตั้งค่ารูรับแสง การทำงานจึงราบรื่นเพราะไม่ต้องใช้ก้านแบบกลไก เมื่อคิดค้น EMD ขึ้นมา จึงสามารถออกแบบเลนส์ที่พิเศษมากๆ บางรุ่นได้ เช่น เลนส์ TS-E รุ่นแรกของโลก* ที่มีไดอะแฟรมอัตโนมัติ ซึ่งผลิตในปี 2534 และได้รับคำชมมากมายว่าเป็นเลนส์ที่ล้ำสมัย
Canon ผลิตเลนส์ RF5.2mm f/2.8L Dual Fisheye ในปี 2564 เลนส์นี้เป็นเลนส์ VR 180° 3D แบบสามมิติรุ่นแรกของบริษัท และมีเลนส์ฟิชอาย 5.2 มม. 2 ชิ้นในตัว EMD จะอยู่บนเลนส์ทางด้านขวาและซ้ายแยกกันแต่ทำงานร่วมกัน ดังนั้น สัญญาณอิเล็กทรอนิกส์จึงสามารถควบคุม EMD ทั้งสองได้ในเวลาเดียวกัน ทำให้ง่ายต่อการเปลี่ยนค่าการเปิดรับแสงของเลนส์ทั้งด้านซ้ายและขวา
